Verkoudheid en ontstekingsremmers, ziek zijn op zijn Italiaans

Nina dacht altijd dat koorts een objectieve vaststelling van de lichaamstemperatuur boven de 38 graden was. Dat blijkt in Italië niet het geval. Hier is elke temperatuur boven de 37,5 een legitiem alibi om niet naar je werk te gaan. ‘Non posso venire, ho febbre 37,7′, zeggen ze dan, vaak met kreunende stem en zielig gezicht. En de grap is, iedereen accepteert dat.

‘Stai a letto, riposati’, roept iedereen meelevend. Ook de onschuldige verkoudheid wordt hier gezien als een ernstige aandoening. Bij het eerste de beste keelpijntje wordt er een leger van antibiotica en pijnstillers geactiveerd. Ik heb stoere volwassen mannen zien lijden aan een snotneus, smekend om een pilletje. Dat draagt natuurlijk niet echt bij aan een stoere reputatie.

Mysterieuze aandoeningen
Ze hebben hier in Italië zelfs hun eigen, mysterieuze aandoeningen. Colpa d’aria, oftewel Klap van de lucht, is een beruchte ziekte die ieder moment kan toeslaan en dan vooral als het waait of als je nat haar hebt. De symptomen zijn: stijve nek, hoofdpijn en algehele malaise. Je zult dus nooit een italiaan met nat haar op straat zien lopen, en mijn schoonvader draagt het hele jaar een sjaal (al dan niet van wol, of katoen afhankelijk van het seizoen) om deze colpa d’aria te slim af te zijn.

Colpa d’aria, oftewel Klap van de lucht, is een beruchte ziekte die ieder moment kan toeslaan en dan vooral als het waait of als je nat haar hebt.

Nog een reden om thuis te blijven
Ik heb me altijd afgevraagd hoe het mogelijk is dat de Nederlanders niet massaal met stijve nekken en hoofdpijn rondlopen, gezien de wind die bijna non-stop door ons kikkerlandje waait en mensen massaal met nat haar naar buiten gaan. Maar daar hebben de Italianen geen antwoord op. Cervicale is een andere, serieuze aandoening. Het is een mysterieuze “ontsteking” van je nekwervels die kan doortrekken naar je rug of hoofd, en uiteindelijk resulteert in totale passiviteit. Ook een reden om thuis te blijven natuurlijk.

Een Italiaan zal dus ook bijna nooit zeggen dat het goed gaat, als je hem de beleefdheidsvraag ‘come stai?‘ stelt. Er is altijd wel een pijntje dat roet in het eten gooit, en dus gaat het altijd abbastanza bene, of cosi cosi.

Toch die nekpijn
Hoe wij als gezin omgaan met dit thema? Mijn italiaan is gelukkig een kritische denker, dus gelukkig is onze dochter ontsnapt aan de antibioticakuren en ontstekingsremmers, maar het zorgt hoe dan ook voor discussie. Mijn Italiaan vindt namelijk dat de Nederlanders gezondheidszorg uitsluitend bestaat uit ‘slaap maar een nachtje, dan gaat het vanzelf over’ terwijl ik de Italianen massaal hypochonders vindt.  De waarheid ligt waarschijnlijk in het midden. Maar ik moet toegeven dat ik sinds ik in Italië woon al een paar keer last heb gehad van mysterieuze nekpijn. Misschien voor de zekerheid toch m’n haren maar föhnen voortaan…

LEES OOK: Jeroen en Nicole dromen van een B&B in een Italiaanse trullo

 

Online columnist Nina Schuttert studeerde Italiaanse Taal en Cultuur aan de Universiteit van Amsterdam en woont sinds 2014 in Bologna met haar Italiaanse vriend Andrea en dochtertje Luna. Ze voelt zich helemaal thuis in het Italiaanse leven en deelt de hoogte- en dieptepunten met De Smaak. 

Columns uit Bologna

Wil je nog meer weten over het Italiaanse leven van Nina? Neem dan ook een eens een kijkje op opzoeknaaritalie.nl.
En hier vind je meer columns van Nina op De Smaak van Italië.

Beeld: Simone van der Koelen