Ondertussen in Italië: zo pakken Jeroen en Nicole het leven in Puglia op

Jeroen en Nicole hebben een B&B in Martina Franca. Jeroen vertelt hoe het openbare leven in Puglia weer op gang komt na corona.

Sluit je ogen en luister naar de golven van de azuurblauwe zee. De klank van de branding is uiterst kalm hier aan de westkant van Puglia. Na de weken huisarrest is het fantastisch om weer van de vrijheid te genieten. Lekker doelloos op pad en genieten van de natuur om ons heen, maar ook van elkaar. We zijn duidelijk niet de enige die deze zondagmiddag gebruiken om het strand te verkennen.

Weer naar het strand
Massaal is de Pugliees met een deel van z’n huisraad uitgerukt naar het strand. Liggen, eten, zonnen en mensen kijken, we zijn met z’n allen bovenal sociale wezens, dat mag nu toch wel duidelijk zijn. Zo over de prachtige blauwe Ionische zee turend hier in de buurt van Porto Cesareo vraag je je af waarom een Nederlandse Italië-liefhebber zich dit jaar niet zou willen laten zien. Hier heeft de levenslust het duidelijk gewonnen van de angst.

700 kilometer kustlijn
De 700 kilometer lange kuststrook in Puglia zorgt voor genoeg ruimte voor iedereen. Vivere, we willen weer leven en bovenal genieten met elkaar. Het gastvrije land wil dit weer graag delen met de Noord-Europeaan en is er klaar voor. Er zijn voldoende passende maatregelen getroffen om de zomer veilig door te komen. Het monddoekje wordt nog gebruikt in openbare ruimtes, openbaar vervoer, supermarkten, musea en op de airports.

Auto huren
Ook de autohuur is nog wel een dingetje, er zijn voorschriften die bepalen dat de bijrijdersstoel ongebruikt blijft. Dat ziet eruit als een auto met chauffeur, normaal weggelegd voor de businessclass maar nu ook in de Fiat 500. Zie het maar als een upgrade. En de chauffeur wordt niet meer lastig gevallen met een bijrijder die alles beter weet. Ter geruststelling, hier in Puglia zijn veel kronkelweggetjes, maar je komt altijd wel op een bijzondere bestemming aan. Dus geen stress, ook al zegt de navigatie iets anders. Want depressie, stress en angst zijn gaan overheersen bij een grote groep burgers, zeker als het gaat over de beeldvorming rondom corona in de Zuid-Europese landen.

Geen noemenswaardige controles
In Puglia is voorlopig althans de strijd met het coronavirus gewonnen; er zijn al weken geen besmettingen meer bijgekomen. Hoewel het plannen van een vakantie richting Italië de komende weken door de ‘vingerwapperaar’ als asociaal en onverstandig kan worden betiteld, roepen wij uit volle borst ‘gaan’, forza. Met temperaturen boven de 30 graden kan met een gerust gevoel Italië als eindbestemming ingetoetst worden in de navigatie. Vertrek je vanuit Nederland met de auto, dan zijn er nauwelijks hindernissen en kan de rit zonder noemenswaardige controles worden voltooid.

Ouderwets gevulde stranden
Het is des te opmerkelijker dat juist de Italiaan die zo geleden heeft onder de opgelegde stevige maatregelen zich zichtbaar bevrijd voelt nu de maatregelen verder zijn versoepeld en de grenzen weer open gaan. Nu de openbare stranden weer ouderwets gevuld zijn en er weer met elkaar gesproken wordt op straat, terwijl het al dan niet aanwezige monddoekje losjes onder de kin hangt als een soort adamsappel-bedekker, is ook de bal weer gaan rollen. Voetbalclub Lecce ontving Napoli afgelopen week en dit zorgt weer voor ouderwetse commotie. De hartstocht is weer terug in de aderen.

Ruimte en vrijheid
Momenteel is er iets geks aan de hand, het platteland is aan een revival begonnen. De maanden dat de stadsbewoners van Noord-Italië opgesloten zaten in hun appartementen heeft hen aangespoord de ruimte en vrijheid te zoeken. En beiden zijn in ruime mate aanwezig hier in het zuiden omdat er de laatste jaren een leegloop gaande was.

Noord-Italianen
Hoewel het toerisme van de Noord-Europeaan (en daar tellen we Nederland uiteraard bij) tot op heden zwaar achterblijft, is er een binnenlandse verschuiving waarneembaar die de nabije toekomst wellicht gaat veranderen. De trulli-huisjes zijn momenteel enorm in trek bij de Noord-Italiaan. Massaal zoeken de Noord-Italianen een huisje op de campagnia, de isolatie in de stad zoals Milaan laat z’n sporen achter. Dit is uiteraard goed voor de Pugliese economie, en dus ook voor Europa.

Wellicht is de hang naar dichter bij de natuur zijn, een wat simpeler leven leiden, een zelfvoorzienend Earthship zijn en wat minder afhankelijk zijn zo gek nog niet. De levensstijl van een Pugliese boer, ecologisch verantwoord. Ja, het lang binnen zitten door de lockdown heeft menigeen aangezet na te denken over de manier waarop je leeft.

Reserveren is noodzakelijk
Het zonnetje gaat langzaam onder, de rode gloed aan de horizon zorgt weer voor zo’n magisch moment. Van Porto Cesario zijn we langzaam op weg naar onze trullo in Martina Franca. De Tayga beach club, de lido iets noordelijker gelegen, had helaas gereserveerd moeten worden. Ondanks onze bezoekjes in voorgaande jaren en onze smeekbedes wordt voor ons geen uitzondering gemaakt, een reservering was noodzakelijk om dit stukje privéstrand te bezoeken. In dit post-coronatijdperk is een reservering noodzakelijk als je een lido wil bezoeken. Onze weg vervolgend zijn we halverwege de Manduria-streek. De bakermat van de primitivo-druif ligt hier.

In het restaurant
Het strijklicht van de ondergaande zon toucheert de glazen Primitivo, de krachtige zoete geuren van het fruit van Puglia worden bevrijdt bij ieder draaibeweging. We hadden niet gereserveerd voor dit restaurantbezoek wat wel is aan te raden. Het achterlaten van onze persoonsgegevens is in dit geval voldoende. Volgens protocol is het bedienend personeel getooid met monddoek en de desinfectie wordt bij aanvang gebruikt. De tafeltjes staan wellicht iets verder uit elkaar maar dat kan de pret niet drukken op deze zondagavond. Aan een tafeltje uitkijkend over de wijnvelden realiseren we ons weer eens hoe bijzonder dit deel van Italië is. De zintuigen maken overuren, een zondag verandert nooit in Italië; een perfecte dag om een nieuwe week te beginnen, een vakantie te plannen. Naar het land waar de grenzen door elkaar lopen, geuren en kleuren, klanken en smaken, een restaurant als een kerk waar het geloof bestaat uit hartstocht en blijdschap. Wat een geluk dat de grenzen weer open zijn. Je zult het be-AMEN.

ZIN IN PUGLIA? BEKIJK ONZE REISAANBIEDING!

Jeroen Peeters en Nicole van Wieringen
Deze Italiëliefhebbers runnen al jaren de luxe bed & breakfast Bouteaque in Maastricht. Het stel heeft een nieuwe droom en dat is een B&B in een echte Italiaanse trullo. Voor ons bloggen ze over hun Pugliese avontuur. Lees de andere Yours Trulli-blogs van Jeroen en Nicole

 

Beeld: Inge van Beekum