Zondagse ontdekkingen in Val di Sorico bij het Como meer

Feestelijk zijn ze altijd, de zondagen in Italië. Het wekelijkse moment dat het hele land er stijlvol aangekleed met familie en vrienden op uittrekt naar de mooiste picknicks of de beste stranden. Jos van den Bergh deelt zijn tips over die zondagen. Dit keer over Val di Sorico bij het Comomeer.

Veel Nederlanders kennen het Comomeer erg goed. Plaatsen als Menaggio en het prachtige Bellagio zijn een populaire vakantiebestemming, terwijl de kampeerders massaal uitwijken naar het plaatsje Domaso aan het noordelijke deel van het meer. Alleen hier op de vlakke landtong is immers wat meer ruimte voor kampeerplekken, elders is het vlakke veld tussen het meer en de berg simpelweg te smal om nog een tentje te kunnen neerzetten.

Verborgen vallei

Maar weinigen weten dat niet ver van de drukte in Domaso een verborgen vallei vanaf het Comomeer omhoog de bergen inloopt. Eentje waar de weg zo smal en bochtig is, dat het tijdens de stijgende kilometers regelmatig passen en meten is. Een bergweg waar de claxon soms nog keihard nodig is. Ondanks de smalle slingerende route omhoog ontvouwt zich al snel een schitterend panorama op het Lago di Como en leidt deze weg vol uitdagingen naar een heerlijk berggebied waar de tijd heeft stil gestaan. Deze keer gaan we boven Sorico en Gera Lario op ontdekkingstocht in de Val di Sorico. En zo klimmen we vanaf het meer de ongerepte bergen van Alto Lario in.

Ploegende zwijntjes

Vorige zomer had ik het geluk een weekje in een afgelegen bergchalet bovenin de Val di Sorico te zitten. Bij het krieken van de dag keek je vanuit deze baita vanaf het balkon over het meer tot voorbij Menaggio. Zelden heb ik zo’n mooi en spectaculair uitzicht uit een vakantiehuis gehad. De ligging van dit chalet maakte alles goed, want ‘even’ boodschappen doen was drie kwartier enkele reis en de laatste kilometer naar het huis moest je niet willen afleggen met een sportauto. Die komt er namelijk niet. Met mijn Citroën C6, sorry Frans in plaats van Italiaans autospul, in de hoogste stand van de hydraulische vering kwam je er net zonder bodemschade. Los van de uitdagingen op de aanrijroute stond het chalet op een werkelijk magische plek en was de enige verstoring ‘geploeg’ van de net geboren zwijntjes in het bos naast het huis.

Prachtig zicht op het Comomeer

De Val di Sorico begint bij Gera Lario. Vanuit het zuiden aangereden sla je voorbij de fraaie Chiesa di San Vincenzo schuin links omhoog richting het dorpje Bugiallo. Vanaf de allereerste meter is de weg smal en bochtig, kom je er ook 1e categorie haarspeldbochten tegen. Al in Bugiallo heb je prachtige panorama’s op het Lago di Como, verder omhoog wordt het zicht op het meer alleen maar fraaier. Het meer, de bergen eromheen en de dorpjes met hun klingelende campanili. Niet geheel onbelangrijk is dat zodra je de doorgaande Strada Statale 340 langs het meer hebt verlaten en naar boven rijdt de zomerse drukte direct verdwenen is. Boven het Lago di Como heerst namelijk de serene rust van de bergen.

Panda 4×4

Na Bugiallo klimt de weg verder omhoog de bossen in. Steeds smaller en bochten waar je soms even moet steken omdat je ze echt moet kennen om ze in een keer te kunnen nemen. Honderden meters boven het meer van Como snap je zo ineens waarom de Italianen hier verzot zijn op hun Panda 4×4. Een grotere auto is simpelweg onhandig en de vierwielaandrijving heb je hier van oktober tot april sowieso nodig. Die aandrijving op alle wielen komt ’s zomers na een stevig onweer met modderstromen over de weg overigens ook van pas. Na Bugiallo volgt Pelado, een buurschap in de bossen waar alleen een paar chalets staan, veelal in gebruik als tweede huis of vakantiechalet. Daarna slingert de weg zich verder omhoog tot aan het plaatsje San Bartolomeo. Een chaletdorp dat net over de bomen heenkijkt en daarom een werkelijk adembenemend panorama op het Como-meer heeft. Vooral bij het kerkje van San Bartolomeo heb je prachtig uitzicht. Hier kun je ook parkeren en verder te voet de vallei in- of beter gezegd oplopen. De doorzetters kunnen overigens verder doorrijden, maar na San Bartolomeo is de weg niet langer verhard en wordt het veel lastiger rijden. Lopen daarentegen laat je de natuur nog intenser ervaren en vanaf San Bartolomeo lopen diverse mooie wandelpaden verder de bergen in.

Alta via del Lario

In eerste instantie loop je dan nog wat door de bossen heen, maar als je een uur verder bent kom je in het bergdorp Pescedo uit. Tussen de koeien met hun bellen staan hier nog een aantal huizen voor de absolute rustzoekers. Sommige chalets of kamers zijn overigens ook te huur, dus overnachten kan hier desgewenst ook. Je bent vanuit deze buurtschap op de alpenweide dan ’s ochtends direct in de hoge bergen en kunt vanaf start genieten van het ongerepte bergleven. Telkens word je getrakteerd op de mooiste vergezichten op het Lago di Como. Vanaf hier kijk je vanuit het noorden, de streek die vanouds bekend staat als Alto Lario, over het meer langs Domaso, vervolgens Gravedona naar Menaggio en de doorgang vanuit die stad naar het Lago Ceresio. Vanuit de hoogte rond Pescedo kijk je bij helder weer dus echt over een heel groot deel van het Lago di Como. Aanbevelingswaardig voor wandelaars is ook de Alta Via del Lario, een looproute die over lange afstand boven het Comomeer gaat en bij een paar dagen mooi weer een onvergetelijke ervaring in de natuur oplevert. Doen dus!

Schone berglucht

Terug van een goede wandeling biedt het dorpje San Bartolomeo een aantal eetgelegenheden. Baita dal Vikingo is een traditioneel bergrestaurant met stevige primi piatti, gevulde en machtige pasta’s uit de bergen en vlees- en wildgerechten als secondo piatto. Het interieur past helemaal bij het Heidi-achtige beeld dat mensen bij de gemiddelde bergchalets en de bediening is zoals het hoog in de bergen hoort bijzonder gastvrij.

Overnachten
Een stukje verderop kun je bij Agriturismo Giacomino ook prima lunchen, bij mooi weer zelfs buiten in de schone berglucht van dit hoge punt in de Val di Sorico. Overnachten kan hier ook, met uitzicht op de bergen van de Valchiavenna. Aan zuivere berglucht heeft het moederdorp Sorico overigens haar naam te danken. De naam is afgeleid van het werkwoord exauricare, in het lokale dialect is dat ‘sorà’. Dit woord betekent zoiets als verfrissen of verspreiden van schone lucht. Door de ligging van Sorico heeft men hier namelijk regelmatig te maken met de Breva-wind. Een thermisch briesje dat in de middag opsteekt rond dit deel van het Como meer en dan voor een welkome verfrissing zorgt.

Sorico ligt op het kruispunt van het Comomeer, de Valtellina die via Sondrio doorloopt naar Bormio met de Stelviopas en de Valchiavenna, het dal dat uiteindelijk op loopt naar de Spluga-pas en daar de Zwitserse grens oversteekt. Thermiek in combinatie met deze kruising van bergdalen zorgen hier zo voor bijzondere weersomstandigheden. Niet alleen qua verkoelende bries, maar ook met onweer kan het hier aan de noordpunt van het Lago di Como soms flink spoken.

Per fiets omhoog

Aan het einde van de dag loont het de moeite via het slingerende weggetje de berg nog eens af te dalen en naar het dorp Sorico aan de oever van het meer te rijden. Sorico is rustiger dan Domaso of sommige andere dorpen aan het Comomeer en heeft een gezellig plein met een goede ijsbar met terras. De Chiesa di Santo Stefano is de belangrijkste culturele schat van de plaats en van origine een romaanse kerk. In 1703 werd het gebouw vervolgens aangepast aan de toen heersende barokke bouwstijl. Nu zijn de romaanse invloeden vooral nog zichtbaar in de robuuste klokkentoren die al vele eeuwen naast de kerk staat. De campanile is namelijk niet aangepakt en heeft nog de voor deze streek kenmerkende romaanse uitstraling. Het dorp Sorico telt verder zo’n 1.100 inwoners waarvan een klein deel in de vallei woont en het grootste deel hier aan het meer.

Rust en ruimte dichtbij het meer

Bij het nabijgelegen Gera Lario ligt op twee kilometer afstand een surf-, kite- en fietsclub aan het meer. Hier kun je fietsen huren zodat je de Val di Sorico met een mountainbike kunt gaan verkennen. Neem overigens wel de elektrische variant, want de hellingen vanuit Sorico naar het hoog gelegen San Bartolomeo zijn ronduit pittig. Een andere en iets gemakkelijker fietstocht is vanuit Sorico naar het Lago di Mezzola, een klein meertje net ten noorden van het Como-meer met prachtige bergen in de directe omgeving. Rond het Lago di Como is de Val di Sorico daarmee een afwisselende bestemming waarbij je toch dicht bij het meer bent, maar wel geniet van de rust en ruimte van de bergwereld. Als die ingrediënten je aantrekken is het zeker een overweging waard de Val di Sorico in te trekken. Voor je naar boven rijdt wel genoeg boodschappen meenemen, want zeker als je hoog zit is de supermarkt gauw drie kwartier rijden. Voordeel is dat ‘tijd’ in de bergwereld een stukje minder belangrijk lijkt. In de Val di Sorico regeert het ritme van de bergen, die inkopen komen wel een keer…

BEKIJK OOK:

Zien & doen

Ontdek Como met de tips van een local

Zien & doen

Ga je op vakantie naar Umbrië? Dan wil je deze 10 plekken zien

• Jos van den Bergh (1973) werkt al jaren in de Nederlandse mediawereld maar komt al minstens zo lang in elke uithoek van de Laars. Voor ons blijft hij dat nog even doen, rijdt hij kriskras door de Laars en deelt hij zijn tips over de talrijke zondagse ontdekkingen die het land rijk is.