Ischia, vakantie-eiland voor de kust van Napels
Over Ischia
Wie weinig op heeft met luie stranddagen, ontspannen modderbaden, verse visgerechten en mooie wijnen, kan het bloemrijke Ischia voor de kust van Napels beter links laten liggen. Want op dit eiland kom je voor één ding: vakantie vieren!
Fotografie: Liselotte van Leest
Het prachtige Ischia is sinds mensenheugenis in trek bij buitenstaanders. De Grieken bezochten het vruchtbare vulkaaneiland 7000 jaar geleden al om te ontspannen in de natuurlijke warmwaterbronnen. Een voorbeeld dat door de oude Romeinen maar wat graag werd opgevolgd. In de middeleeuwen was het eilandje populair onder piraten uit Arabië, aan wie het vermoedelijk zijn naam te danken heeft. Ischia zou een verbastering kunnen zijn van het Arabische ‘op links’. Het is echter slechts een van de verhalen over de herkomst van de naam. Zeker is wel dat de Arabische piraten mede verantwoordelijk zijn voor het Castello Aragonese en de vele torens die je vandaag nog op het eiland vindt. De lokale bevolking bouwde deze verdedigingswerken namelijk ter bescherming tegen hen. De middeleeuwse torens aan de westkust zouden minder goed hebben gefunctioneerd, zo vertelt een eilandsage: de donkere huidskleur van de bewoners daar is een gevolg van het destijds vele (niet altijd vrijwillige) intieme contact tussen de getinte indringers en de Ischiaanse vrouwen…
De baai van Maronti
Terug naar het heden, waarin het gevaar van veroveraars geweken is en de eilandbewoners vreemdelingen hartelijk verwelkomen. Sterker nog 90% van de inwoners verdient zelfs zijn brood met toerisme. Mijn eerste stop is de baai van Maronti, aan de zuidkant van het eiland. Vanaf de haven in Ischia Porto bereik ik het in een kwartiertje, dankzij mijn taxichauffeur die vaart minderen in haarspeldbochten overbodig lijkt te vinden. Maronti is minder populair bij badgasten dan de noordkant, wellicht omdat het lastig te bereiken is. De bergwegen en paden ernaartoe zijn erg steil, waardoor lopen of fietsen moeilijk en zwaar is. In de baai vind je voornamelijk hotels en restaurants, maar toch is het er lekker rustig. Ben je op zoek naar de drukte? Neem dan de watertaxi naar het havenplaatsje Sant’Angelo even verderop of de bus terug naar Ischia Porto, vanuit daar kun je met het openbaar vervoer alle populaire plekken bereiken.De thermen
Een van de hoogtepunten van Ischia wordt gevormd door de vulkanische modderbaden en spa’s. De heilzame werking van deze mineraalbronnen heeft sinds jaar en dag een aantrekkingskracht op vooraanstaande figuren, zoals de negentiende-eeuwse koningin Isabella van Bourbon. Deze koningin van Sicilië zocht echter niet alleen haar toevlucht tot de thermen vanwege lichamelijke klachten, maar ook om huwelijksproblemen uit de weg te gaan. Boze tongen beweerden dat ze dikwijls samen met een van haar minnaars van een ontspannen bad genoot… Die populaire helende modder is hier een serieuze zaak, dat wordt me al snel duidelijk. Het is niet een kwestie van een handje uit een poel pakken en smeren maar. De modder moet eerst zes maanden rijpen onder bepaalde omstandigheden, wordt me verteld. Hier is streng toezicht op vanuit de staat. Het woord “thermen” mag je dus niet zomaar gebruiken, daar wordt nauwlettend op toegezien om de uitstekende kwaliteit ervan te kunnen garanderen.Lokaal eten
Wat eet je op Ischia? Uiteraard staat er veel vis op de kaart. Vis wordt verwerkt in talloze (pasta)gerechten, veelal geserveerd met citroen van eigen bodem. Die grote, robuuste Ischiaanse citroenen vind je overigens vaker terug in de lokale keuken. Op hete zomerdagen worden citroenschijfjes zelfs zo uit het vuistje gegeten met wat bruine suiker. De gele vrucht is hier zo smaakvol dat het sap, samen met een beetje room, gegeten wordt als pastasaus, zoals bijvoorbeeld in tagliolini al limone. En wat neem je dan toe? Juíst, limoncello! Óf rucolino, een likeur gemaakt van rucola. Hoewel dit nu niet bepaald smakelijk klinkt, is het bitterzoete digestief zeker het proberen waard. Het drankje is wat milder dan zijn broertje dat gemaakt is van citroen. Een andere culinaire specialiteit vind je in het heuvelachtige binnenland: coniglio all’ischitana, konijn gesudderd in olijfolie met knoflook. [su_heading]RESTAURANTTIPS De lekkerste pasta met schelp- en schaaldieren (allo scoglio) eet je bij Ristorante D’Iorio aan het strand van Maronti of bij Bar Ristorante Cocò in Ischia Ponte (Ponte Aragonese 1). Voor een verrukkelijk meergangendiner op basis van vis moet je beslist bij Un attimo di vino zijn (Via Porto 103). Deze wijnbar bevindt zich in de haven van Ischia Porto, nét achter de rits toeristische eettentjes. Chef-kok Raimondo laat je er de lekkerste vissoorten proeven, mét een passende wijn uiteraard. Wil je pasta met citroen eens proberen? Schuif dan voor een smakelijk bord tagliolini al limone aan op het dakterras van Ristorante Luna Rossa (Corso Vittoria Colonna 97b). Voor de lekkerste pizza van Ischia ga je naar Chalet Primavera, waar je bovendien een geweldig uitzicht hebt over het Castello Aragonese (Via Pontano 15).[/su_heading]Van advocaat naar wijn
Een lekkere maaltijd gaat natuurlijk gepaard met een goed glas wijn, en ook daar zitten de eilandbewoners niet om verlegen. De productie van wijn is dan wel met de jaren minder geworden, maar wat er nog geproduceerd wordt, is zeker niet verkeerd. Ik heb de volgende middag afgesproken met Pasquale Cenatiempo, de beste wijnproducent van Ischia – al mag ik hem van de bescheiden wijnboer niet zo noemen. Pasquale neemt me mee naar zijn wijndomein in Serrara Fontana, het gebied boven de haven van Sant’Angelo. Hier vind je geen hectaren vol strakke wijnranken, zijn erf doet me meer denken aan een grote, verwilderde moestuin, waar ook tomaten, basilicum, aardappels en meer groenten groeien. Maar juist dát vormt de charme van Cenatiempo. Lopend door de tuin, plukt Pasquale zo nu en dan een tomaatje voor me, terwijl hij vertelt over zijn wijnen. ‘Als ik te veel praat, moet je het zeggen hoor!’ roept hij veelvuldig tussendoor. ‘De heuvel waarop de ranken groeien, heet Kalimera. Een naam die de Grieken hem hebben gegeven, omdat de heuvel elke ochtend prachtig verlicht wordt door de zon (‘kalimera’ betekent ‘goedemorgen’ in het Grieks, red.). Kalimera was onder hen al populair om druiven op te verbouwen en duizenden jaren later volgde mijn vader hun voorbeeld. Na de Tweede Wereldoorlog ruilde hij zijn baan als advocaat in voor het leven als wijnboer, waar in die tijd meer mee te verdienen viel.’ Tot op de dag van vandaag houdt de familie zich bezig met het produceren van biologische wijn en is het bedrijf flink uitgebreid. Inmiddels exporteert Cenatiempo niet alleen wijnen naar het Italiaanse vasteland, maar ook naar de Verenigde Staten, delen van Europa en Japan. Na de rondleiding over het erf, is het tijd om de wijnen zelf te gaan proeven. Dat doen we op het idyllische terras van de zeventiende-eeuwse cantina – de plek waar vroeger met de voet druiven werden gestampt en wijn werd opgeslagen. Elf verschillende flessen staan op tafel die Pasquale één voor één opentrekt. Ondertussen maakt hij een salade van de versgeplukte groenten uit de gaard met brood, die hij besprenkelt met olijfolie van een bevriende boer. Van ‘proeven’ is echter weinig sprake, de glazen worden vol geschonken en gaan er in een aangenaam tempo doorheen… (cenatiempovinidischia.it)Eilandbewoners
Pasquale is een echte eilandbewoner, vertelt hij me. Nooit zou hij op het vasteland kunnen wonen, net als de meeste Ischianen. ‘Het is zelfs zo,’ legt Pasquale uit, ‘dat toen de vulkaan aan het eind van de negentiende eeuw onrustig werd, een deel van de bewoners niet naar het vasteland vluchtte, maar naar nabijgelegen eilanden. Op Ponza, bijvoorbeeld, vind je veel typsich Ischiaanse namen terug.’Ischia Porto en Ponte
De volgende dag heb ik afgesproken met nog zo’n echte eilandbewoner: Alessandro, de manager van het hotel waar ik verblijf. Hij neemt me mee voor een wandeling van Ischia Porto naar Ischia Ponte, de drukkere kant van het eiland. ‘Zie je de vorm van de haven? Ooit was dit een vulkaankrater, zoals je wellicht nog kunt zien, volgelopen met water.’ En inderdaad, als je het weet, zie je het. Vanuit Ischia Porto is het niet ver wandelen over de boulevard naar Ischia Ponte. Onderweg houden diverse badgasten, van oudere dames in bikini tot jonge jochies in een speedo, voor elk kerkje halt om een even kruisje te slaan. Een vreemde gewaarwording, het katholicisme heeft hier duidelijk nog niet aan populariteit ingeboet. We passeren het Punto Mulino, dat volgens Alessandro een van de beste uitkijkpunten van het dorp is. ‘Vanuit hier kijk je recht op het Castello Aragonese, het symbool van Ischia Ponte.’Klein Campanië
De rijke geschiedenis, de lange zandstranden, de natuurlijke thermen en het heerlijke eten: het kleine Ischia heeft de vakantieganger een hoop te bieden, legt Alessandro me uit. ‘Ischia is als een samenvatting van Campanië. Havenplaatsje Sant’Angelo is net als Positano tegen een heuvel gebouwd, opgravingen als in Pompeï vind je onder de Basiliek van Santa Restituta in Lacco Ameno, de Amalfitaanse stranden zijn vergelijkbaar met de onze en ook hier zijn de lokale gerechten om je vingers bij op te eten. U zoekt Campania? Wij hebben alles op 46 vierkante kilometer!’Doen op Ischia
Villa Arbusto – Deze villa herbergt het Museum van Archeologie waarin overblijfselen uit de oudheid tot en met de Romeinse tijd te bewonderen zijn. Entree € 5
La Mortella – De botanische tuinen van Mortella zijn adembenemend mooi en geweldig om doorheen te wandelen. Entree € 12
Sorgeto – In deze baai kun je heerlijk baden. Door de ondergrondse vulkanische activiteit is het zeewater er altijd lekker warm. De hot springs zijn bereikbaar via een lange trap of per watertaxi.
Ontspannen – Veel hotels op Ischia hebben een privéspa, maar het eiland heeft ook openbare tuinen waar je tegen betaling de hele dag kunt genieten van ontspannen modder- en thermische baden.
Slapen
Hotel Parco Smeraldo €€ Heerlijk hotel aan het strand van Maronti, voorzien van alle luxe als een spa, zwembad en privéstrand. Ideaal voor wie van rust houdt en toch dicht in de buurt wil zitten van de leukste plekken van het eiland.
Hotel Excelsior €€€ Gevestigd in een voormalig adellijk landhuis, waan je je hier in een historische film. Tel daar de prachtige tuin, het privéstrand, de luxe (wellness)voorzieningen en het fenomenale uitzicht over de Vesuvius bij op en je hebt alle ingrediënten voor een perfecte vakantie.
Hotel Il Moresco €€ Achter een lavastenen muur vol bougainville vind je dit paradijselijke hotel. Il Moresco is ideaal gelegen tussen Ischia Ponte en Ischia Porto en op een steenworp afstand van het strand.
Hotel San Giorgio Terme €€ In het moderne San Giorgio kom je volledig tot rust. Gelegen aan zee en met een luxe sparuimte, geniet je hier van een heerlijke vakantie. Bovendien wordt een groot deel van wat het restaurant serveert, geproduceerd op een eigen boerderij in de buurt.
Reizen
Het dichtstbijzijnde vliegveld is Napels Capodichino, waar je vanaf Amsterdam in ongeveer anderhalf uur naartoe vliegt. Vanaf de luchthaven kun je de Alibus nemen die je in een klein half uur naar Molo Beverello brengt, vanwaar er boten naar Ischia vertrekken. Afhankelijk van welke boot je neemt, duurt de tocht ongeveer drie kwartier tot anderhalf uur. Je kunt ook vanaf een van de andere havens in de Golf van Napels de boot pakken.
BEKIJK OOK:
Bewaren Bewaren Bewaren Bewaren Bewaren BewarenEen museum van wereldniveau Museo di Capodimonte in Napels
Een museum van wereldniveau, met schilderijen van Breughel tot aan Caravaggio in Napels, Breng een bezoek aan Museo di Capodimonte.
De leukste kunst- en designadresjes in Napels
Vroeger trok de jonge Europese elite naar Napels om zich te laten inspireren door de schoonheid van de stad en de kunstschatten die zij herbergt. Dat Napels is terug van weggeweest en wij verzamelden de leukste hotspots. Barokke architectuur in
Vlog: de geheime plekken in de baai van Napels
Iris de Brouwer en Giuseppe (Peppe) Renzuto Iodice wonen in Napels. Ze zijn, zoals hun vrienden zeggen, een Napolitaanse Nederlander en een Nederlandse Napolitaan. Elke vrijdag nemen ze je in hun video’s mee naar hartje Napels en omgeving. In deze
- Author: Liselotte van Leest
- Posted: oktober 26, 2016