Foodie Miljuschka over haar Italiaanse favorieten

‘Ik zie weinig overeenkomsten, behalve dan dat gnocchi ge- maakt wordt met de door Nederlanders zo geliefde aardappel, en dat wij net als Italianen gek zijn op kazen. Verder denk ik dat we dankbaar mogen zijn dat we de Nederlandse keuken in de loop der jaren hebben kunnen verrijken met de Itali- aanse. Het grootste verschil zit ’m volgens mij in de tijd die er in Italië voor eten wordt genomen. In zuidelijke landen, ook in bijvoorbeeld Turkije of Griekenland, wordt dat idee, dat eten iets wezenlijks is dat aandacht verdient, van jongs af aan meegegeven. Ik zag laatst bijvoorbeeld een Turkse vrouw deeg kneden en dat ging met zoveel aandacht en een soort fin- gerspitzengefühl, daar zie je gewoon aan dat iemand dat al heel zijn leven doet. En dat leidt ook tot een soort trots, denk ik, en een duidelijk idee over wat je nationale keuken nou precies is en het idee dat je dat wilt uitdragen. Nederlanders dragen dat niet echt niet uit, en wij hebben natuurlijk ook niet echt een nationale keuken, want ons eten bestaat bij de gratie van invloeden van buitenaf. Het enige gerecht waar we volgens mij best trots op zijn is stamppot en dat is ook heerlijk, maar verder zijn we als Nederlanders behoorlijk terughoudend in het tentoonspreiden van onze nationale keuken.’