Regisseur Janzée maakte een documentaire in Trastevere

Regisseur Denise Janzée maakte de documentaire My name is nobody, die vanaf 15 november op IDFA te zien is. Voor de opnames streek ze twee weken in de Romeinse wijk Trastevere neer. Ze was gebiologeerd door een klassenfoto op de muur van Ristorante Checco Er Carettiere waar Sergio Leone en Ennio Morricone als kleine jongetjes opstaan. Leone en Morricone weten dan nog niets van het internationale succes dat ze later zullen bereiken: Leone als vermaard filmregisseur van beroemde films als Il Buono, Il Brutto, Il Cattivo en Morricone als wereldberoemde componist. Maar, zo benadrukt Janzée, de jongens staan op de foto niet naast elkaar. Tussen hen in staat nóg iemand, die niet beroemd is geworden en waarvan haast niemand zich de naam herinnert. Janzée gaat in de oude Romeinse wijk op zoek naar hem en naar een antwoord op de vraag wat roem nu precies betekent.

Hoe ontstond het idee voor deze documentaire?
‘Ik zag de klassenfoto waar Sergio Leone en Ennio Morricone op staan voor het eerst voorbijkomen in Zomergasten. Toen werd er vooral gesproken over hoe bijzonder het was dat twee zulke grootheden bij elkaar in de klas zaten. Mijn aandacht werd meer getrokken door het jongetje daartussenin: wie was dat? Ik ben naar Rome gegaan om in het restaurant Checco Er Carettiere de foto in het echt te bekijken en was vastbesloten uit te zoeken wie het was.’

Wat aan dat jongetje fascineerde je zo?
‘Ik heb twee documentaires gemaakt over beroemde mensen, namelijk mijn moeder Willeke van Ammelrooy en mijn stiefvader Marco Bakker. Ik ben gefascineerd door het thema en daarmee ook juíst door mensen die niet beroemd zijn. Ik vond het interessant uit te zoeken wat roem nu precies betekent en hoe het zich verhoudt tot de ‘gewone mens’. Precies dat gegeven wordt in deze foto erg mooi gevangen.’

Hoe was het om in Rome te draaien?
‘Geweldig. Trastevere is natuurlijk een prachtige plek, het is echt een dorpje midden in Rome. Een prachtig decor om een documentaire op te nemen. Ook hebben we af kunnen spreken met Ennio Morricone, dat was erg bijzonder. Vooral ook omdat hij de belichaming is van wat ik met deze documentaire wilde onderzoeken: hij ádemt roem. Daar komt nog eens bij dat ik sowieso een grote fan ben van de Italiaanse cinema. Stanno tutti bene (met onder andere Marcello Mastroianni) is bijvoorbeeld een van mijn lievelingsfilms. Een documentaire opnemen in de Laars vond ik daarom extra bijzonder. En: in Rome tref je nu eenmaal scenes aan waar je als Nederlandse filmmaker alleen maar van kunt dromen.’

Zoals?
‘Op een gegeven moment zaten we steeds op hetzelfde pleintje (Via di Santa Dorotea) in Trastevere, in de schaduw van de prachtige Santa Dorotea kerk. Op dat pleintje kwamen de oude bewoners van de buurt gedurende dag samen. Om met elkaar te praten en samen in de schaduw te zitten. Na verloop van tijd begin je dan de oude mannetjes en vrouwtjes op dat pleintje te herkennen en beginnen zij jou ook te herkennen. Toen we eenmaal hun vertrouwen hadden gewonnen (de creative producer; Tamara Vuurmans, spreekt vloeiend Italiaans) begonnen veel van hen spontaan hun levensverhalen voor de camera te vertellen.’

My name is nobody is een beroemde spaghettiwestern die Sergio Leone schreef. Je gaf deze documentaire dezelfde naam.
‘Het personeel van Ristorante Checco Er Carettiere is heel erg trots op de foto die aan hun muur hangt. Niet alleen omdat er twee van die Italiaanse grootheden opstaan, maar ook omdat de vader van de huidige eigenares óók op de foto staat en dus bij hen in de klas zat. Toen wij in geen van drieën echt geïnteresseerd waren en vooral meer wilden weten over het onbekende jongetje tussen Leone en Morricone in waren ze met stomheid geslagen. ‘That is nobody‘, riepen ze, en begonnen weer te wijzen op Leone.’

Meer Italiaanse documentaires op IDFA? Lees dan ook even dit. En kijk hier voor het hele programma.

Vanaf 18 januari draait My name is nobody ook in de bioscoop.

Foto’s: IDFA & Liselotte van Leest.