Restaurants in Florence: de favoriete adresjes van fotograaf Sofie
De Vlaamse fotograaf Sofie Delauw, ook wel bekend als The Curious Eater, maakte een fantastisch boek over de Toscaanse keuken. Wij spraken Sofie over haar leven in Italië en ontdekten een aantal van haar favoriete restaurants in Florence.
Fotografie: Sofie Delauw
Tekst: Toni de Coninck & Agnes Nijholt
Voel je je een echte Toscaanse?
‘Voordat we naar Florence verhuisden, woonden mijn toenmalige man en ik drieënhalf jaar in Amerika. Ik was erg blij om naar Firenze te gaan, maar integreren is er niet makkelijk. Mensen zijn er vriendelijk doch gereserveerd, en spreken vooral af met oude vrienden of familie. Mijn ervaring in Amerika kwam daarom goed van pas: ik spreek mensen makkelijker aan en geef sneller complimentjes – iets wat ik als Vlaming niet gewend was. Ik ben geinteresseerd in mensen en stap glimlachend op ze af. Ik ga niet naar de supermarkt, maar naar kleine zaakjes. Met de middenstand heb ik op die manier goed contact gekregen. De slager begroet mij altijd met “Ciao, come stai?” Dan krijg je het gevoel dat je erbij hoort.’
Je bent opgenomen in de Florentijnse gemeenschap?
‘Soms is mijn buitenlandse achtergrond zelfs een voordeel bij het leggen van contacten. Italianen hebben een fascinatie voor het exotische. En ja, dat ben ik dus: exotisch,’ zegt Sofie lachend. ‘Dat Noord-Europese spreekt ze aan. Ze vinden het interessant dat hun producten met andere ogen worden bekeken. Als je over eten begint, dan houden Italianen sowieso niet op met praten. Vooral met taxichauffeurs voer ik er vaak gesprekken over. En wanneer het op mijn zwemclubje over parmigiano gaat, dan stopt iedereen met zwemmen. Eten is een goed aanknopingspunt om contact te leggen. Daar heb ik altijd goed gebruik van gemaakt.’
Wat heeft jou het meest getroffen van de Italiaanse eetcultuur?
‘Italië is erg streekgebonden, en de keuken in het bijzonder. Dat vergeten mensen nog weleens. Pizza moet je niet in Turijn eten, maar in Napels. Florence is geen stad van pasta, maar van brood. Je moet de variatie van het eten verstaan. Overigens is dat niet altijd even makkelijk: van veel specialiteiten ga je niet bepaald watertanden. Italië kent veel sterke kazen, daar moet je van houden. Of bijzondere gerechten zoals uccellini, gebakken vogeltjes. Doe van tevoren een beetje research naar traditionele streekgerechten en proef ze gewoon. Je hoeft niet meteen trippa te eten, maar stap eens uit je comfort zone. Opvallend is ook hun liefde voor eten. Italianen maken lange dagen – soms van half zeven ’s ochtends tot half acht ’s avonds – maar altijd met liefde. Als ze tien mooie tomaten zien, zullen ze daar nooit iets verschrikkelijks mee doen.’
Hoe ziet jouw gemiddelde week eruit?
‘Op de dagen dat ik thuis werk, ga ik twee keer naar de bar. Om elf uur ’s ochtends, voor een cappuccino en een brioche, en ’s middags als ik mijn dipje krijg voor een straffe espresso. Ik ga elke dag naar de bottega, die wordt gerund door een vrouw van negentig. Ook de slager en de bakkers taan dan op mijn lijstje. Om half zeven drink ik met vrienden een glaasje wijn en eet ik een klein hapje. Op zondag ga ik naar de bioscoop, net zoals de Italianen. Die levensstijl heb ik echt overgenomen.’
4 leuke restaurants in Florence
Trattoria Tremoto
‘Deze trattoria net buiten Florence is het mekka van het slow food. En een hemel voor zij die blijven steken in de clichés van rood-wit geblokte tafelkleedjes en de rieten flessen chianti. Vergis je niet, Trattoria Tremoto levert zeker wel topkwaliteit tegen een correcte prijs. De tijd is er stil blijven staan, en dat is voor één keer alleen maar een voordeel. Dit is de plaats waar je tortelli alla mugellana moet eten, een soort grote ravioli gevuld met aardappelpuree en een heerlijke ragù. Wie nadien nog in staat is een kotelet van de grill te verstouwen met handgesneden frietjes, verdient wat mij betreft een plek in de Toscaanse hemel.’
Trattoria Sostanza
‘Voorheen liepen veel toeristen dit restaurant zo voorbij. Het ziet er aan de buitenkant niet direct uitnodigend uit met een tl-verlicht bord boven de smalle ingang. Toch is er de laatste tijd veel over Trattoria Sostanza geschreven, waardoor het vele avonden vol zit. Veel mensen schuiven er aan voor de bistecca, maar de echte locals gaan er heen voor de kip met boter uit de oven. Die locals zul je overigens vooral in de middag aantreffen. ’s Avonds zitten ze er ook nog, maar dat zijn dan wel de sjieke Florentijnen, die zich graag laten zien. De entourage is simpel: lange tafels tegen wit betegelde muren en handgeschreven menukaarten.’
Trattoria Le Mossacce
‘Er zijn plekjes waar je een intiem gesprek kunt hebben in een zee van lawaai. Het stoort me al lang niet meer dat een restaurant of trattoria lawaaierig is. Het hoort bij de sfeer. Een Toscaan moet zich kunnen vermaken en dan past geen gewijde stilte. Wat zich afspeelt in de keuken van Le Mosacce, niet meer dan een kleine ruimte achterin, is voor alle gasten zichtbaar. De trattoria heeft immers niets te verbergen. Er is geen diepvries, alles wordt vers aangevoerd en bereid. Ik houd van deze trattoria om de mensen die je er ontmoet. Er is ook een zeer trouwe, vaste clientèle. Ik ken een man van 89, Piero heeft hij, die hier élke middag en élke avond komt eten. Hij oogt 69. Ook dat is Florence.’
Pasticceria Dolci e Dolcezze
‘Ik ben nooit een groot liefhebber geweest van taart. Maar zo gaat dat in Italië: je verandert weleens van mening als het over eten gaat. Al dan niet onder invloed van een goede vriend of kennis. Toegegeven, een patisserie als Dolci e Dolcezze valt neit echt op in het straatbeeld. Het is wat je met een charmante knipoog een snoepjesdoos zou noemen. De citroentaart is er overheerlijk, net als de budino di riso, een soort rijsttaart, de Marchese Giandujataart, de kastanjes uit Piemonte, noem maar op. Als je heel veel geluk hebt, mag je misschien wel de cheesecake van mevrouw Balatresi proeven. Zonder enige twijfel de lekkerste die ik ooit gegeten heb.’
Meer tips van Sofie vind je in haar boek The Curious Eater. Je kunt dit boek als een lekkere reisgids gebruiken. Alle adressen werden veelvuldig getest en goedgekeurd. Maar bovenal is het een ode aan het harde werk van hele generaties, aan de bijna hartverscheurende liefde voor het product. In tekst, en in de wonderlijke, sfeervolle beelden.
Tip: huur een fiets in Florence!
Verken je een stad graag per fiets? Of vind je het fijn om na al die pasta’s even wat beweging te pakken? Huur dan een fiets in Florence via Baja Bikes.
- Author: Redactie
- Posted: januari 2, 2017