Soloreizen is populair – met deze tips durf jij het ook

‘Ik heb, eenmaal in Italië, uren in kerken doorgebracht. Ik had tijdens deze reis ook wat persoon lijke zaken te verwerken, maar ik ben niet zo goed in yoga of meditatie. Een oude, katholieke kerk heeft echter wél een rustgevende uitwerking op mijn gedachten. Met name in de Duomo di Arezzo was ik kind aan huis, ik zat er uren op een houten bankje. Als ik met iemand samen op vakantie was geweest dan had die persoon me al tien keer mee naar buiten gesleurd. Ook in Rapallo had ik een geweldige tijd omdat ik daar veel vrouwen heb ontmoet die net als ik alleen op reis waren. Dat zorgde voor een bijzondere sfeer, en leverde menig laat avondje op. Alleen heb ik me niet gevoeld, al merkte ik wel dat ik rustige plaatsjes bij voorkeur links liet liggen; ik was er in oktober en dan is een plek als Forte dei Marmi helemaal uitgestorven. Liever streek ik neer op een druk pleintje bij een populaire, lokale koffiebar. En hoewel je aan mij van een kilometer afstand ziet dat ik geen Italiaan ben, vond ik het heerlijk daar de locals te bestuderen en me als een van hen voor te doen. Er was eigenlijk maar één moment dat ik het niet meer zag zitten, en dat was in een haarspeldbocht, op de weg tussen Lucca en Pisa. Ik heb extreme last van hoogtevrees en had mezelf klemgereden. Toen heb ik in paniek de eerste de beste tegenligger, een vrachtwagenchaffeur uit Napels zo bleek, tegengehouden om mijn auto naar beneden te rijden. Achteraf is zo’n moment natuurlijk goud waard.