Waarom Liselotte niets begrijpt van het Italiaanse drankgebruik

Liselotte woont in Rome en is al helemaal gewend aan de Italiaanse gewoonten. Maar één van de dingen waar ze maar niet aan went, is het drankgebruik van de Italianen.

‘Wat Johan Cruijff is voor voetbalfans, is Padre Pio voor katholieken. Vooral in Zuid-Italië wordt de padre geadoreerd. Onlangs was ik in San Giovanni Rotondo in Puglia. Ooit de woonplaats van de pater, nu een populair bedevaartsoord. Hier leerde ik dat Pio een bijzondere gave had, namelijk die van bilocatie. Dat wil zeggen dat hij op twee plekken tegelijk aanwezig kon zijn. Nu vind ik het soms al vrij vermoeiend om op één plek aanwezig te zijn, laat staan twee. Moet je je indenken dat je in een langdradige vergadering zit, terwijl je op hetzelfde moment thuis de kozijnen staat te schuren. Erg benijdenswaardig leek me deze gave niet.

Dampend bord risotto
Tot een paar weken geleden, tijdens de jaarlijkse receptie van de golfclub. Voor deze avond waren driehonderd mensen uitgenodigd: 297 Italiaanse mannen, twee bejaarde vrouwen en ik. Mijn verwachting was dat ik aan het eind van de avond zou moeten schuilen onder de tafel, omdat alle
aandacht van aangeschoten mannen me te veel werd. Maar niets was minder waar. Deze receptie verliep totaal anders dan ik gewend was. Hier stonden geen mensen aan statafels Japanse mix weg te knabbelen. Niemand ging rond met bitterballen of toastjes. Nee, de zaal stond vol keurig gedekte tafels, waaraan de ene na de andere gang werd geserveerd. Ik had mijn pasta nog niet op of er stond alweer een dampend bord risotto voor mijn neus.

Een leeg wijnglas
Een receptie naar mijn hart, zou je zeggen. Maar niet helemaal. Bij lekker eten hoort voor mij ook wijn, het liefst veel wijn – ik ben tenslotte een Brabander. En daar wrong de schoen. In deze vier uur durende receptie – die in feite een zesgangendiner was – werd nauwelijks gedronken. Terwijl ik na ruim een half uur sip naar een leeg wijnglas zat te staren, had de rest van de tafel misschien één nipje genomen.

Drankorgel
Italië mag dan een van de belangrijkste wijn producerende landen ter wereld zijn, de bewoners zelf zijn niet zo gulzig met de fles. Ik voel me soms een drankorgel tussen deze gereserveerde drinkers. Italiaanse leeftijdsgenoten drinken één cocktail op een avond en blijven daaraan slurpen tot er geen ijs meer over is. Mij lukt dat niet.

Landelijk alcoholprobleem
Een Romeinse vriend vindt vooral de Nederlandse manier van bier drinken raar. ‘Het lijkt me helemaal niet lekker om glazen achter elkaar te drinken, zonder iets daarbij te eten. Hoe doen jullie dat?’ In dit soort gevallen voel ik mij altijd genoodzaakt om te liegen, alsof we een landelijk alcoholprobleem hebben. ‘Ja, nou ja, we drinken er dan nooit meer dan twee, hoor.’ Op een of andere manier schaam ik me dan dat ik in Nederland nooit langer dan tien minuten naar een leeg glas hoef te staren.

‘Ach, nog één glaasje, kom op! Kan best!
Natuurlijk is hun levensstijl veel gezonder dan die van mij, dat besef ik me maar al te goed. Ik vraag me daarom af hoe ze het doen. Hebben zij nooit last van dat venijnige stemmetje dat zegt: ‘Ach, nog één glaasje, kom op! Kan best!’ Enerzijds ben ik jaloers op die levensstijl, anderzijds vind ik heerlijk om na een lange dag de wijn rijkelijk te laten vloeien.

Bejaarde buurtbewoners
Overigens geldt dat ingetogen drankgebruik niet voor iedereen hier. Wanneer ik ’s ochtends vroeg langs de wijnbar loop, zie ik ze wel degelijk zitten: de Italiaanse sponzen. (Hoog)Bejaarde buurtbewoners doen zich er tegoed aan grappa en wijn. Het is mij echter nog te vroeg om aan te schuiven, zowel qua tijdstip als leeftijd. Voorlopig zal ik mijn Brabantse roots nog moeten onderdrukken.

Jaloezie
Zoals op de receptie, waar de gesprekken bloedserieus en oersaai bleven. ‘Gianluca heeft het verprutst op de back nine vandaag’. Terwijl de avond voorbij kroop, dacht ik aan Padre Pio. Ineens voelde ik toch een steekje jaloezie. Wat als ik van al dit lekkere eten kon genieten, terwijl ik ergens inde zon een flesje opentrek? Een fles Italiaanse wijn, welteverstaan. Die ik, als een Nederlander, ongegeneerd en binnen zes gangen soldaat maak.

LEES OOK:

• 3x de mooiste stranden van schiereiland Gargano (Puglia)
• San Lorenzo: 10 tips voor de levendige studentenwijk van Rome

Wil je automatisch op de hoogte blijven van de leukste tips en het laatste nieuws uit Italië? Schrijf je in voor onze tweewekelijkse nieuwsbrief!